ಕವನ

ಸುಮ,, ವನಸುಮ

ಆ ಗುರುವರ್ಯರ ಆಶಯವೋ ಈ ವನಸುಮ,

ಆ ಕವಿಯ ಆಶಯಕೆ ಈಕೆಯನು ಹೋಲಿಸಿ ಬಣ್ಣಿಸಿದಂತೆ,

ಕವಿಯ ಕವನ, ಗುರುವಿನ ಮನದಾಶಯವ ಮರೆಯದಂತೆ

ಈ ಜಾಣೆ, ಹೊರಟಲ್ಲೆಲ್ಲಾ ಸುಗಮ, ಸುಂದರ ಪರಿಸರ,

ಇವಳ ಕಂಪಂತೆ, ಮನ ವನವೆಲ್ಲಾ ಮಾಧುರ್ಯ,

ಫಲಿಸಿದಂತೆ ಹಿರಿಯರ ವಾತ್ಸಲ್ಯ,

ಹೌದು ಇವಳೋ ವನಸುಮ,

ದೀನತೆಯಲಿ ಬಾಳಿ ಸೌರಭವನೇ ಸೂಸುವ

ಕಾಂತಿಯನೇ ಹೊರಹೊಮ್ಮುವ ಗಾಂಭೀರ್ಯೆ,

ಹೆಸರಂತೆಯೇ ವನಸುಮ,

ನೋಡುವ ಆನಂದಿಸುವ ಕಣ್ಣಿಲ್ಲದ ಈ ನಾಡಿನೊಳು...

ಅರಮನೆ ಅಂತಃಪುರದಲೂ ಗುಡಿಸಲಿನ ದೀಪದ ಬುಡದಲೂ...

24/03/2014