Thursday, 6 February 2014


ವಿರಹದುರಿಯೊಳು 
ಹಾಲಂತಹ ಪ್ರೀತಿಯು 
ಉಕ್ಕಿ ಬರಲೆಂದು ಆಶಿಸಿ 
ಹೆಚ್ಚಿಸಿದ್ದೆ ನಾ ಉರಿಯನ್ನು
ಅತಿಯಾಸೆ ಮಿತಿಮೀರಿ
ತಳ ಹತ್ತಿದ ವಾಸನೆಯೂ ಸುಳಿದಿಲ್ಲ
ಈ ನಡುವೆ ನೆಗಡಿಯಂತಾಗಿ....


****


ಬೆಳಗಾಗೆದ್ದ ತುಂಟ ಅಕ್ಕನ ಮಗನೆಂದ 
ಆಂಟೀ, "ನಿನ್ ಕಂಣ್ಗಳು ಎಷ್ಟು ಬೆಳ್ಳಗಿವೆ!"
ನಾನೆಂದೆ ಬೀಗುತ, "ಹೌದು ನನ್ನವು ತಿಳಿಗೊಳಗಳಂತೆ",,,,
ಮನವು ಮತ್ತೊಂದು ಸಾಲು ಸೇರಿಸಿತು,
"ಅದರೊಳು ರಾಡಿ ಕದಲದೆ ತಟಸ್ಥವಂತೆ"
ಒಮ್ಮೆಲೆ ನಗೆ ಉಕ್ಕಿ ಬಂದಿತು
ಪದ ಕಟ್ಟುವ ನನ್ನೊಳ ಮಿತಿಮೀರಿದ
ತವಕಕ್ಕೆ!!


****


ಓಟವಷ್ಟೇ ಆಸಕ್ತಿ ನನಗೆ
ಎತ್ತ ಕಡೆ ಅನ್ನುವುದು
ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ಗೌಣ
ನಿಂತು ನಿಂದನೆಗೊಳಗಾಗದಿರುವ
ಹಂಬಲವಷ್ಟೇ

ವ್ಯರ್ಥದ ಓಟವೂ
ಅರ್ಥ ನೀಡುವುದು ಬದುಕಿಗೆ
ಹಟಬಿಡದ ಪರಿವರ್ತನೆಯ ಕಲಿಸಿ 
ನಿಲ್ಲಿಸುವುದು ಒಂದೇ ತೆರನಾಗಿ
ಸೋಲು ಗೆಲುವೆಂಬ ತಿರುವುಗಳಲಿ...


02/02/2014

No comments:

Post a Comment