Thursday, 27 February 2014





"ಓ ಮೋಡವೇ"


ಮೋಹಕತೆಯೇ ಎನ್ನ ಸುತ್ತುವರೆದಂತೆ
ಮಳೆಯಾದ ಕಂಪಡರಿ ಧರೆ ತಂಪಿಡಿದಂತೆ
ಮಿಂಚೊಂದು ದೂರದಿ ಹೊಳೆದಿರುವಂತೆ 
ಕತ್ತಲೊಳು ಮುಸುಕಿದ ಓ ಮೋಡವೇ
ಗೊತ್ತಿದೆಯೇ ನಿನಗೆ?;
ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಒಲವಾಗಿದೆ ನಿನ್ನೆಡೆಗೆ

ಓ ಎನ್ನ ಕಲ್ಪಿತ ರೂಪವೇ,,, 
ಮಳೆಯಾಗದೆ ಮುನ್ನೆಡೆದೀಯ ಜೋಕೆ
ಹಿಂಬಾಲಿಸಿಬಿಟ್ಟೇನು ನಿನ್ನ ನಾ ಹೀಗೆಯೇ
ಹಟಮಾರಿ ಎನ್ನದಿರು, ನಿನ್ನೊಲವ ಅಭಿಮಾನಿ
ನದಿಯಾಗಬೇಕಿದೆ ಹರಿದು ನಾ ತಿಳಿಯಾಗಲು
ಯೋಚಿಸದೆ ಹರಿಸುಬಿಡು ನಿನ್ನೀ ಪ್ರೀತಿ ಮಳೆಯನು


***


ಬದುಕು 
ಇನ್ನಷ್ಟು ಉತ್ಸಾಹದಿ 
ಓಡುವಂತೆ ನನ್ನ ನಡೆಸಿದ್ದು,
ಹೆಚ್ಚು; 
ಇದ್ದದ್ದನ್ನು ಕಿತ್ತುಕೊಂಡು,
ಅದ ಪಡೆಯಲು 
ನಾ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಓಡುವಂತೆ ....


***


ನುಗ್ಗಿಬಿಟ್ಟ ದಾರಿ ಕೊರಕಲಾಗುತ್ತಿದೆ
ಎನಿಸಿದಾಗ 
ಬಿರುಸು ಸಾಗದು
ಹಾಗೆಯೇ ನಿಲ್ಲಲ್ಲೂ ಆಗದು;
ಭಾರವಿಟ್ಟ ಹೆಚ್ಚೆಗಳನು ಅಷ್ಟೇ ವೇಗದಿ
ಎತ್ತಿಟ್ಟು ಮುನ್ನೆಡೆಯುತ್ತಿರಬೇಕು
ಬಿಟ್ಟ ಹೆಜ್ಜೆಗಳಲ್ಲಿ ಆಳ ಇಣುಕಿ ಭಯ ಮೂಡಿಸಿದೆ
ಹಾದಿ ಬದಲಾಗದು ಅಷ್ಟು ದೂರ ಸವೆಸುವವರೆಗೂ
ಘಳಿಗೆ ಲೆಕ್ಕವಿಟ್ಟು ನಡೆಯಬೇಕಿದೆ
ಇದೂ ಹಾದಿಯೇ; 
ಎಷ್ಟೋ ಕಾಲುಗಳು ಸವೆದು ಹೋದದ್ದು


***


ಎಲ್ಲರೂ ತಮ್ ತಮ್ಮನಡೆಯನ್ನು
ತಾವೇ ಕ್ಷಮಿಸಿಕೊಳ್ಳಬಹುದಾಗಿದ್ದರೆ
ಯಾರೂ ಕ್ಷಮೆಯ ಬೇಡುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲವೇನೋ

ಎನ್ನತನಕ್ಕಾಗಿ ಎನ್ನ ಮನಕ್ಕಾಗಿ
ಸೋಲುಬೇಕೇ ಹೊರತು
ಇನ್ಯಾರ ಮೆಚ್ಚಿಸಲಲ್ಲ

ಮನಕೆ ತಾ ಒಪ್ಪಿಗೆಯಾಗಲು
ಇನ್ನೆಷ್ಟು ಹೊರಗೆ ಸವೆಯಬೇಕೊ
ಒಳಗೊಂದು ನಲುಗದ ನಲಿವುಳಿಯಲು..


***


ಜೀವನದ ಸದೃಢ ಅವಧಿಯೊಳು
ಗಾಳಿಯಂತಾವರಿಸಿ, ಹಗಲಿರುಳು ಕಾಡಿಸಿ
ಜೀವ ಬಸಿದು, ಹಿಂಡಿ ಹಿಪ್ಪೆ ಮಾಡಿ 
ಕಾಲಲೊದ್ದು ತಂದು ನಿಲ್ಲಿಸುವಾಗ
ರೋದಿಸಲೂ ತ್ರಾಣವಿಲ್ಲದ ಬದುಕಿನ ಮುಸ್ಸಂಜೆ
ಪ್ರೀತಿ ಎಂದರೆ ಇದೇ ಏನೋ.... 



25/02/2014

No comments:

Post a Comment