ಕವನ

ಕನ್ನಡಿಯೊಳ ಕಣ್ಗಳು

ಕನ್ನಡಿ ಎದುರು ಸಿಂಗರಿಸಿ ನಿಂತಾಗ

ಎನ್ನ ನಯನದೊಳಿಳಿದು ನಾನೇ ಕಳೆದು ಹೋಗುವಾಗ

ಅದರೊಳು ನಿನ್ನ ಕಾಣುವ ಕಾತುರತೆಗೆ

ಬೆಚ್ಚಿ ನಿಲ್ಲುವೆವು;

ನಾನು ಮತ್ತು ನನ್ನ ಕನ್ನಡಿ,

ಅನುಮಾನವಿದೆ ಎನಗೆ

ನಿನ್ನ ನಿರೀಕ್ಷೆಯಿರುವುದು ಎನ್ನ ಕನ್ನಡಿಗೋ?

ಇಲ್ಲವೇ ಅದರೊಳ ಕಣ್ಗಳಿಗೋ?

ಕಲ್ಪಿಸುವ ಕಣ್ಗಳು ತಂದು ನಿಲ್ಲಿಸುವವು

ಹಠಕ್ಕೆ ಬಿದ್ದಂತೆ;

ಎನ್ನ ಬೆಂಗಾವಲಂತೆ ನಿನ್ನ

ಕನಸೋ, ಕಲ್ಪನೆಯೋ

ಎನ್ನ ಕಣ್ಗಳ ಕಾಂತಿಯೊಳು 

ನೀನಿನ್ನೂ ಬಲು ಸೋಜಿಗ

ದೃಷ್ಟಿ ನೆಟ್ಟಂತೆ ತೋರಿದೆ 

ಬೊಗಸೆ ಬದುಕಲಿ ತೇಲಿದೆ

ನವೀನ ರೀತಿಯ 

ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ 

ಈ ವಸಂತ ಋತು...

DA

15/01/2014