ಕವನ

"ಅತಿರೇಕ"

ನಶೆ ಮತ್ತು ಪಥ್ಯ

ಒಂದೇ ಆಗಿದೆ

ನೀ

ಮನಸ್ಸಿಗೆ..

ಕಾಣದೆ

ಮಂಕಾಗಿದೆ

ರಂಗು ಕಳೆದು 

ಆಗಸ, ಸಂಜೆ

ನಿರ್ಲಕ್ಷ್ಯವೇ

ಆದರೆ

ಕಣ್ಣುಮುಚ್ಚಿ ನಡೆದೇ ಬಿಡುವೆ

ಎಂದಿನಂತೆ ಸುಮ್ಮನೆ

ಕಾಡಿದರು ಚೆಂದವೆ

ಕಾಯಿಸದೆ

ಆಕಸ್ಮಿಕವೆಂಬಂತೆ

ನೆನಪಾಗಲಿ ನಾ

ದಿನಕ್ಕೊಮ್ಮೆಯಾದರೂ ನಿನಗೆ

ನನ್ನವೆಲ್ಲಾ ಅತಿರೇಕವೆ

ಇದು ಗೊತ್ತೇ ಇದೆ

ಅತೀ ಮುದ್ದಿಗೆ

ಕೆನ್ನೆ ನೊಂದಂತೆ!

22/02/2015