Friday, 6 February 2015

ಕವನ

ಚಂದಿರ ;-)



ಕಣ್ಣು ಬಿಟ್ಟಾಗ ಎದುರು ಕಿಟಕಿಯೊಳು
ಕಂಡ ದುಂಡು ರಸಗುಲ್ಲ
ಅರೇ! ಬೆಳಗಾಯಿತೇ?
ಇದೇನಿದು ಪಶ್ಚಿಮಕೆ ಸೂರ್ಯ
ಅದೂ ಹೀಗೆ ತಣ್ಣಗೆ!!

ನೋಡುತಾ ಕುಳಿತೆ
ಕಣ್ಣುಜ್ಜಿ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ
ದಿಕ್ಕನ್ನು ಎಂದೂ ಬದಲಾಯಿಸುವುದಿಲ್ಲ
ಈ ಸೂರ್ಯ, ಪಥ ಬದಲಿಸಬಹುದು

ಹೌದು ಖಾತ್ರಿಯಾಯ್ತು ನನಗೆ
ಇವನೇ ಚಂದಿರ
ಎಲ್ಲೆಂದರಲ್ಲಿ ದಾಳಿ ಇಡೋ ಸುಂದರ
ಪೂರ್ಣನಾಗಿ ಬಂದು ಇದಿರಲಿ ನಿಂತ

ಅದೇನು ಸೋಜಿಗ
ಗಾಢ ನಿದ್ರೆಯಲ್ಲೂ ಇವನಾಗಮನ
ಎಚ್ಚರಿಸಿ
ನನ್ನ ನಿದ್ದೆ ಕೆಡಿಸುತ್ತಿದೆ!

ಮುದ ನೀಡುತ್ತಾ 
ಮಗುವಾಗಿಸಿ ಮುದ್ದಿಸಿದಂತೆ
ಮನವ ತೊಳೆದು 
ಮುತ್ತುಗಳನೇ ತುಂಬಿಸಿದಂತೆ
ಜಿಗಿದು ಹಾರುವ ಈ ದಿನ 
ಹೊಸ ಹುರುಪು ಉತ್ಸಾಹ!

06/02/2015

No comments:

Post a Comment