ಕವನ

"ಛಾಯೆ"

ತುಸು ಹೆಚ್ಚೇ ಪ್ರೀತಿಸಿಬಿಟ್ಟಿದ್ದೆ

ತುಂಬಾ ಹಚ್ಚಿಕೊಂಡಿದ್ದೆ

ನನ್ನದೇ ಛಾಯೆಯೆಂಬ ಭ್ರಮೆಯಲಿ!

ಕಾಲೇಜಿನ ದಿನಗಳು

ನಂತರದ ಕೆಲ ವರ್ಷಗಳು

ಅಂಟಿಕೊಂಡಂತೆಯೇ ಜೊತೆಗಿದ್ದೆವು

ಅದೇನು ಆತುರವೋ ನನ್ನ ತಾಳ್ಮೆ ಪರೀಕ್ಷೆಗೆ

ಪ್ರೇಮಿಗೂ ಅತಿಯಾಗಿ ಕಂಡಿದ್ದೆನು ಅವಳ

ಕಡೆಗಣ್ಣಲೂ ನೋಡದಾದೆ ಹಗುರಾಗಿಸಿದ ಮಾತಿಗೆ

ಆಗೊಮ್ಮೆ ಈಗೊಮ್ಮೆ ಈಗೀಗ ಹತ್ತಿರಾದರೂ

ಅವಳು; ಪಡೆಯದಾದಳು ಮುಂಚಿನ ಕಾಳಜಿ

ಸುಳಿವಳು ಇದಿರು ಹುಡುಕಿ ನನ್ನೊಳ ಅವಳ

ಆಗಿನ ನನ್ನದೊಂದು ಉದ್ಗಾರ;

"ಅಲ್ಲ ಕಣೆ, ನಿನ್ನನ್ನು ಎಷ್ಟು ಚೆನ್ನಾಗ್ ನೋಡ್ಕೋಳ್ತೀನಿ,

ಎಷ್ಟ್ ಪ್ರೀತಿ,

ಬಹುಶಃ ನಾ ನನ್ ಹುಡುಗನ್ನೂ ಹಿಂಗ್ ನೋಡೋಲ್ವೇನೋ ಕಣೆ"...

ಎಲ್ಲಾ ನೆನಪುಗಳು ..

ಅವಳ ಎರಡು ಹೆಣ್ಣು ಮಕ್ಕಳು,

ನನ್ನ ಹುಟ್ಟು ಹಬ್ಬದಂದೇ ಹುಟ್ಟಿದ ಮೊದಲನೇಯವಳು,

ಆಮಟ್ಟಿಗಿನ ಹಂಬಲ ಅವಳಲ್ಲಿ...

ನಿರಾಶೆಗೂ ಅತಿಯಾಗಿ ನಾನಾಗಿದ್ದೆ ದೂರ,,

ಅದೇಕೋ ಏನೋ ಎಷ್ಟು ತಪ್ಪಿಸಿದ ಭೇಟಿಯೋ

ಇಂದೇಕೋ ಸೇಡು ತೀರಿಸಿಕೊಂಡಂತೆ

ಸಿಕ್ಕಿ ಬಿಟ್ಟಳು ಅವಳು,

ಹೌದು; ಮುಕ್ಕಾಲು ಗಂಟೆ ಕಾದು ಕಂಡಿದ್ದೆ

ಮೊದಲಿನ ಆ ಅದೇ ಪ್ರೀತಿಯಲಿ

ಟಿಸಿಲೊಡೆದ ಹೊಂಬಾಳೆ ಮರದ ನೆರಳಲಿ!....

10/02/2015