ಕವನ

"ಹೆಣ್ಣು"

ಒಂದೇ ಸಮನೆ ಕಣ್ಣೀರ ಹರಿವು

ಅವರ ಭವ್ಯ ಚಿತ್ರದೆದುರು

ಎದೆ ಝಲ್ಲೆಂದು ಹೋದ

ಕರಾಳ ಹೆಜ್ಜೆ ಗುರುತುಗಳು

ಅವರೆಲ್ಲಾ ನೋವುಗಳಿಗೆ

ನಾನೇ ಕಣ್ಣೀರಾದೆನೋ

ಇಲ್ಲ;

ಅವರೊಳಗೆ ನಾ ಹೊಕ್ಕೆನೋ ತಿಳಿಯೇ

ನಡುಗುವ ನನ್ನೊಳಗು

ಬಿಕ್ಕುಗಳ ನಿಲ್ಲಿಸದು

ಬಹು ಕಾಲ ಅವರ ನಗು ಮೊಗದಲ್ಲೇ ನಿಂತಿದ್ದೆ

ಎಷ್ಟೇಲ್ಲಾ ನೋವುಗಳು

ಅದೆಲ್ಲೆಲ್ಲಿ ಅಡಗಿಸಿಟ್ಟು ನಕ್ಕರೋ 

ಆ ತಾಯಿ

ಹೆಣ್ಣು ಎಂದರೇ ಕಲೆಗಾರಳೇ

ನಗುವೊಂದರಲ್ಲೇ ಅಗಾಧ ಭೀಕರತೆಗಳನ್ನು

ತುಂಬಿಕೊಳ್ಳುವ ಪ್ರೀತಿ ಮೂರ್ತಿಯೇ!

04/02/2015