ಕವನ

ನಿನ್ನೊಳು ಕಲೆತು..

ತುಟಿಯಂಚಿನ ಮಿಂಚನ್ನೊಮ್ಮೆ ಹಿಡಿಯೋ ಹುಡುಗ

ನಾಚಿಕೆಯನೇ ಗೆದ್ದು ನಿಲ್ಲುವ ಮನಸ್ಸಾಗಲಿ ನಿನ್ನ ಕೆನ್ನೆ ಸವರಿ

ಗಲ್ಲದ ಬಿಗಿಯನ್ನೊಮ್ಮೆ ಜಗ್ಗಿ ಸೆಳೆಯೋ ಹುಡುಗ 

ಬೆರಳ ಹಿಡಿದು ಮುಷ್ಠಿಯಾಗುವ ಎದೆಗಾನಿಸಿ ಕನಸ

ಕಿವಿ ಲೋಲಕವನ್ನೊಮ್ಮೆ ಹಿಡಿದು ನಿಲ್ಲಿಸೋ ಹುಡುಗ

ಕಾಲದ ಗಡಿಯಾರ ನಿಲ್ಲಲಿ ನಮ್ಮ ಕಾದು

ಹಣೆರೇಖೆಗಳನ್ನೊಮ್ಮೆ ಚುಂಬಿಸೋ ನೀ ಹುಡುಗ

ಇಲ್ಲಸಲ್ಲದ ನನ್ನದೇ ಭ್ರಮೆಯ ಬರಹಗಳ ತೂರಿ

ಬೊಗಸೆಯೊಡ್ಡಿ ತುಂಬಿಕೊಳ್ಳೊ ನೀ ಚೆನ್ನ

ಅರಳಿ ಮುದುಡಿ ಪನ್ನೀರ ಅದುರಲಿ ತುಂಬಿ ಕಣ್ಗಳು

ನಿನ್ನ ನೀ ಮರೆತು ಒಮ್ಮೆ ಅಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳೊ ಹುಡುಗ

ನಾ ನನ್ನೇ ಮರೆವಂತೆ ನಿನ್ನೊಳು ಕಲೆತು..

23/07/2015