ಕವನ

ಗಾಳಿ ತಂಪು

ಸುರಿದು ಮಂಜು

ಬೆಟ್ಟದ ಹಾದಿ

ನಾವಿಬ್ಬರೇ ಎಲ್ಲಾ

ಒಮ್ಮೆ ನಾನು ಒಮ್ಮೆ ನೀನು

ಬಿಡುವಿಲ್ಲದೆ ತುಟಿಯ ತುಂಬಿ

ಮನಸೆಲ್ಲಾ ಹಣ್ಣು

ಹೊಮ್ಮಿ ಒಡಲ ಜೇನು

ಏರಿದ ತುದಿಯಲಿ

ಪದೆ ಪದೆ ನಿನ್ನ ಹೆಸರು ನಾನು

ನನ್ನ ಹೆಸರು ನೀನು

ಕೂಗಿ ಕೂಗಿ ಹೃದಯವೆಲ್ಲಾ ಪ್ರತಿಧ್ವನಿ

ಬೆಟ್ಟವದು ಮೌನ

ಹೋಗೋಣವೇ? 

ಆ ಬೆಟ್ಟದ 

ಬೆಳಗು- ಬೆಳದಿಂಗಳಿಗೆ ಹೀಗೊಮ್ಮೆ..?!