ಕವನ

ಮುತ್ತು!

ಒಮ್ಮೆ ನನ್ನಯ ಮುತ್ತೊಂದು

ಜಾರಿ ಬಿದ್ದಿತೋ ನೀರಿಗೆ

ಬಯಕೆಗಳ ಸರಮಾಲೆಯಿಂದ

ಅವಸರಿಸಿ ತಡವರಿಸಿ

ಆಸೆಯೆಂಬೊ ನೀರ ಗುಳ್ಳೆಗಳು

ಸುತ್ತವರೆದು ಮುತ್ತಿನ ಮಣಿಯ

ತೂಗಿಸಿತ್ತು ಸಾಂದ್ರತೆಯ ವಿಸ್ತರಿಸಿ

ಬಾರಿ ಬಾರಿಯೂ ತೇಲಿಸಿ, 

ಉಳಿಸಿ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ

ನೀರಿಗೂ ಉಂಟು ಮೇಲ್ಮುಖ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆ

ಭಾರದ ಮುತ್ತಿದು ಮುಳುಗುವ ಸೆಳೆತ

ನಡುವೆ ಏರಿಳಿವ ಆತಂಕ

ಆದರೂ ಒಟ್ಟುಗೂಡೋ ಆಸೆಯ ಗುಳ್ಳೆಗಳು

ಗಾಳಿ ಹಿಡಿದು ಉಬ್ಬಿಕೊಂಡು

ತಬ್ಬಿವೆ ಮುತ್ತಿನ ಮಣಿಯ...

ಕನಸುಗಳಲಿ ಉಸಿರಿರುವ ಕಾರಣ

ತೇಲುತ್ತಲಿವೆ

ಈ ದೇಹದೊಳು

ಆಸೆ-ಕಾಮಾದಿ ಬಯಕೆಗಳು

ಹೆಕ್ಕಿ ಹೆಕ್ಕಿ ಮುತ್ತುಗಳ..

06/07/2015