Tuesday, 1 July 2014

ಮನದ ಮಾತು

ನಗು,,,,,,,,,,,,, :-)


ಮಗುವು ಹುಟ್ಟಿದಾಗ ಆ ಮಗುವಿನ ಅಳು ಹೆತ್ತವರಲ್ಲಿ ಸಂತಸವನ್ನು ತರುತ್ತದೆ. ಬಹುಶಃ ಇದೊಂದು ಅಳುವಷ್ಟೇ ಹೆತ್ತವರು ಬಯಸಿದ ಖುಷಿಯಾಗಿರುತ್ತದೆ ಎನ್ನಬಹುದು. ಮಗುವಿನ ಮುಂದಿನ ದಿನಗಳಲಿ ಅದರ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿನ ಒಂದು ಹನಿ ಕಣ್ಣೀರನ್ನು ಅವರು ಸಹಿಸದವರು. ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ನಮ್ಮನ್ನು ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲಿಲ್ಲವೆಂದೊ, ಯಾವುದೊ ಅನಿವಾರ್ಯಕ್ಕೆ ನಮ್ಮ ಕೈಬಿಟ್ಟುರು ಎಂದೊ ತಂದೆ ತಾಯಿಯ ದೂರಿಬಿಡುತ್ತೇವೆ.
ತಂದೆ ತಾಯಿಯು ನಮ್ಮನ್ನು ಈ ಭೂಮಿಗೆ ತರುತ್ತಾರೆ, ಅದು ಅವರ ಆಸೆಗಳಿಗೋ ಬಯಕೆಗೊ,,,

ಹೌದು, ನಾವು ಅವರ ಆಸೆಗಳು, ಬಯಕೆಗಳ,,, ಹೀಗಿರುವಾಗ ಅವರ ಕಣ್ಣೇದುರೇ ನಮ್ಮ ಜೀವನ ದುಃಖಿಸುವಂತಾಗಬಾರದು. ನೋವು ನಲಿವುಗಳಿಲ್ಲದ ಜೀವವಿಲ್ಲ, ಬಂದ ದುಸ್ಥಿತಿಯನ್ನೂ ನಿಭಾಯಿಸಿ ಮುನ್ನಡೆಯಬೇಕು ನಮಗಾಗಿ, ನಮ್ಮನ್ನೇ ಅಸಹಾಯಕರಾಗಿ ನೋಡುತ್ತಲಿರುವ ಆ ದೊಡ್ಡ ಜೀವ ತಂದೆ ತಾಯಿಯರಿಗಾಗಿ.

ನಮ್ಮೆದುರೇ ತನ್ನ ಕಂದ ಎಡವಿ ಬೀಳುವುದನ್ನು ನೊಂದು ಬೇಯುವುದನ್ನು ಯಾವ ತಂದೆ/ತಾಯಿಯ ಜೀವವೂ ಸಹಿಸದು,,,,

ನಮ್ಮನ್ನು ಅಳುತ್ತಲೇ ಬರಮಾಡಿಕೊಂಡರು, ನಾವೂ ''ಓ,,,'' ಎಂದತ್ತರೆ,, ಅವರದು ಸಂತಸದ ನಿಶ್ಶಬ್ದ ಕಣ್ಣೀರ ಹರಿವು.

ಅಳುತ್ತಲೇ ಹುಟ್ಟಿದೆವು ಎನ್ನುವ ಕಾರಣಕ್ಕೆ ಜೀವನವ ಅಳುವಿಗೆ ಬಿಟ್ಟುಕೊಡಲಾಗುವುದೇ? :-)

ನಮ್ಮನ್ನು ಮಕ್ಕಳು ಎಂದು ಭಾವಿಸುವ ಆ ಎಲ್ಲಾ ಜೀವಗಳಿಗಾಗಿ ನಾವಿಂದು ಎಂತಹುದೇ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲೂ ನಗುತಾ ಬಾಳೊಣ,, ಖುಷಿಯ ಹಂಚೋಣ, ಹಂಚಿದಷ್ಟೂ ವೃದ್ಧಿಸುವ ಆಸ್ತಿಯದು.
ನೋವ ನುಂಗಿ ನಗುವುದೂ ಒಂದು 'ಗೆದ್ದಂತಹ ಸಂತಸ'ವೇ,, :-)

ಅಳು,, ವೇದನೆಗಳನ್ನು ಪಕ್ಕಕ್ಕಿಟ್ಟು ಒಮ್ಮೆ ಮನಸೊ ಇಚ್ಛೆ ನಕ್ಕುಬಿಡೋಣ ನಮ್ಮವರಿಗಾಗಿ,,,,,
ದೂರದ ತಾಯಿಯ ನೆನೆದು, ಹತ್ತಿರದ ತಂದೆ ಆಸೆಗಳ ನೆನೆದು,
ಇಷ್ಟು ದೊಡ್ಡವರಾದರೂ ಇನ್ನೂ ಮಗುವಂತೆಯೇ ಕಾಣೊ ಅಕ್ಕಂದಿರ ನೆನೆದು, ನಮ್ಮನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸೋ ಜೀವಗಳ ನೆನೆದು,,,,, :-)

01/07/2014

No comments:

Post a Comment