ಕವನ

ಹೆಣ್ಣಿನೊಳ ಆ 'ಶೂರ್ಪಣಖಿ'


ಈ ಸೌಂದರ್ಯ
ಈ ಮಾದಕತೆ
ಈ ಯೌವ್ವನ,,
ಇದ್ದಷ್ಟು ಕಾಲವಷ್ಟೇ!

ಅದ ತಿಳಿದೋ ತಿಳಿಯದೆಯೋ
ಅವುಗಳನ್ನೇ ರಮಿಸಿ
ಅಹಂಮ್ಮಿನ ಎದೆಗೊರಗಿ
ಕಣ್ಣಲ್ಲೊಂದು ಆಸೆ
ಹೃದಯದಲ್ಲೊಂದು ಬಯಕೆ!

ಎಷ್ಟು ಮೋಹಕತೆಯೋ ಏನೋ
ಮನದ ವಿಕೃತಿಯೊಂದೇ ಸಾಕಿತ್ತು
ಹೆಣ್ಣು;
ಸೌಂದರ್ಯವಿದ್ದೂ ಶೂರ್ಪಣಖಿಯಾಗಲು!

ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬ ಗಂಡಿನಲ್ಲೂ
ಒಬ್ಬ ಯಯಾತಿಯಂತೆ
ಪ್ರತೀ ಹೆಣ್ಣಿನಲ್ಲೂ ಆಗೊಮ್ಮೆ ಈಗೊಮ್ಮೆ
ರಾವಣನ ಸೋದರಿ!

ತಾನೇ ಕಂಡುಕೊಂಡ
ಕೈಗನ್ನಡಿಯ ಸತ್ಯ!
ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ಅಷ್ಟೇ
ಹೊಳೆವುದು!

27/07/2014