ಹಕ್ಕಿಯೊಂದು 

ಹಾರಿ ಹೋಯಿತು ಎದುರಲಿ

ಸುಮ್ಮನೆ ನಾನದ ನೋಡುತಿರಲು

ಒಮ್ಮೆ ತಿರುಗಿ ಬಂದು 

ನನಗಾಗಿ ನಿಂತು ಕೊಂಬೆಯಲಿ 

ಹೊರಡುವೆನೆಂದು ದಿಟ್ಟಿಸಿ 

ಕೊನೆಯಲಿ

ಮಾಯವಾದ ಆ ಘಳಿಗೆಯಿಂದ 

ನಾನುಳಿದೆ ಆ ಮರದಡಿಯಲಿ

*************

ಸೋಸಬೇಕಿತ್ತು ಮನದೊಳಿಂದ 

ಮೌನವ;

ಸೆಳೆದುಕೊಳ್ಳೊ ನಗುವಿರಲಿಲ್ಲ,

ಕೇಳುವ ಕಿವಿಯೂ,

ಹೊಗಳಿ ಬೈವ ಬಾಯಿಯೂ,

ಗೋಡೆಗೆ ಮುಖ ಮಾಡಿ ಇನ್ನೆಷ್ಟು ಅಂದಾಜಿಸಲಿ

ನನ್ನೇ ನಾ?!

ಹರಿದು ಹಂಚಿದ್ದೆ ಗೋಡೆಗಳಿಗೆ

ಕೆಲವು ಅಲ್ಲೇ ಉಳಿದವು ಸ್ತಬ್ಧವಾಗಿ;

ಮತ್ತೆ ಕೆಲವು ಹೊರಡಿದವು ಶಬ್ದಗಳಾಗಿ!

**************

ಮಾತನಾಡುವುದ ನಿಲ್ಲಿಸಿಬಿಟ್ಟೆ

ಈಗ ಮಾತೇ ತೊದಲು!

ಕನಸು ಕಾಣುವುದ ನಿಲ್ಲಿಸಿಬಿಟ್ಟೆ

ಈಗ ನಿದಿರೆಯೇ ಅಳಲು!

ನಿನ್ನ ಹುಡುಕುವುದ ಬಿಟ್ಟುಬಿಟ್ಟೆ

ಈಗ ಈ ಕಣ್ಗಳೇ ಮಂಜು!

16/12/2014