ಮನದ ಮಾತು

ಹಲವು ಸಂದರ್ಭಗಳಲ್ಲಿ ನಮಗಾದ ನೋವುಗಳಿಗೆ ನಾವೇ ಕಂಡುಕೊಂಡು ಕೆಲ ಕಾರಣಗಳು, "ಬಹುಶಃ ನಮ್ಮದೇ ತಪ್ಪುಗಳಿರಬಹುದು, ನಮ್ಮ ಚಿಂತನೆಗಳೇ ಸರಿ ಇಲ್ಲ, ನಾವೇ ಕೆಲ ಮಾರ್ಪಾಡುಗಳನ್ನು ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳೋಣ'' ಎಂದು ಯೋಚಿಸುವುದುಂಟು. ಹಾಗೆಯೇ ಕೆಲ ಮಾರ್ಪಾಡುಗಳನ್ನು ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತ ವಿಶಾಲವಾದ ಚಿಂತನೆಗಳು ನಮ್ಮದಾಗಬೇಕು, ಸಂಕುಚಿತ ಮನೋಭಾವವನ್ನು ತೊರೆಯಬೇಕು ಎಂದೆಲ್ಲಾ ಅಂದುಕೊಳ್ಳುತ್ತೇವೆ. ಸರಿ ಅದರಂತೆಯೇ ಕೆಲ ದಿನಗಳು ನಡೆದೂ ಬಿಟ್ಟರೂ ಆ ನಮ್ಮ ಕೆಲ ಸೋಲುಗಳು ಸೋಲುಗಳಾಗಿಯೇ ಉಳಿಯುತ್ತದೆ. ಆಗೆಲ್ಲಾ ಮತ್ತೂ ಯೋಚನೆ, "ಹೌದಲ್ವಾ ಎಷ್ಟೇಲ್ಲಾ ನನ್ನನು ನಾನು ಬದಲಾಯಿಸಿಕೊಂಡರೂ ಏನೂ ಪ್ರಯೋಜನವಾಗಲಿಲ್ಲ,, ಮತ್ತೆ ನಾನು ಅದೇ ಬಿಂದುವಿಗೆ ಬಂದು ನಿಂತೆ, ಮತ್ತದೇ ನೋವು ಬೇಸರ,,"

ಯಾಕೆ ಹೀಗೆ? ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ,,,
ನನಗನಿಸುವುದು; ನಮ್ಮದು ಕೇವಲ ಬದಲಾದ ಭ್ರಮೆ, ಬದಲಾಗಿ ಖುಷಿಯಾಗಿದ್ದೇವೇ ಅಂದುಕೊಳ್ಳುತ್ತೇವೆ. ಬದಲಾಗದೇ.
ಅಥವಾ ಬದಲಾವಣೆಯು ದಿಡೀರ್ ಖುಷಿಯನ್ನು ಕೊಡಬೇಕು ಎಂಬುದೇ ನಮ್ಮನದ ಭಾವ ಹಾಗಾಗಿ ನಮಗೆ ಆ ಖುಷಿಗಳು ನಮ್ಮ ನಿರೀಕ್ಷೆಯಂತೆ ಶೀಘ್ರದಲ್ಲಿ ಸಿಗದಿದ್ದರೆ ನಾವು ನಮ್ಮ ಬದಲಾಗುವ ಆ ಪ್ರಯತ್ನಗಳನ್ನೇ ದೂರುತ್ತೇವೆ.
ಪ್ರಯತ್ನಗಳ ಕೈ ಬಿಟ್ಟು ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಆ ಅದೇ ಬಿಂದುವಿಗೇ ನಾವೇ ಸೆಳೆದುಕೊಂಡಂತೆ ಬಿಗಿದುಕೊಂಡುಬಿಡುತ್ತೇವೆ.

ಮತ್ತದೇ ಬೇಸರ,,,, ಏಕಾಂತ,,,,,,,,,,

ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಮೂಡುವ ಅನಿಸಿಕೆಗಳು, ಭಾವಗಳು, ಚಿಂತನೆಗಳು ಬಹುಶಃ ಅವುಗಳ ಪಕ್ವತೆಯನ್ನು ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಬೇಡುತ್ತವೆ ಅನಿಸುತ್ತದೆ. ಇಲ್ಲವೆ ಬದಲಾವಣೆಗಳ ಪ್ರಯತ್ನಗಳಿಗೆ ಒಗ್ಗಿಕೊಂಡು ಏರು-ಪೇರುಗಳ ಮೀರಿ ನಡೆವ ಹದಕ್ಕಾಗಿ ತುಸು ಸಮಯ ಬೇಕೇನೋ. ಹೀಗೆ ನೀಡಿದ ಸಮಯ ಅರಿವಿಲ್ಲದೆ ನಮ್ಮನ್ನು ಹಾದಿಯ ನಮ್ಮೊಳ ನಿರೀಕ್ಷಿತ ಹೊಸತನಕ್ಕೆ ತಂದು ನಿಲ್ಲಿಸಿದ್ದೇ ಆದರೆ ಆ ಪ್ರಯತ್ನಗಳಿಗದೇ ಅದರ ಯಶಸ್ಸು; ಹಾಗೆಯೇ ನಮ್ಮದೂ.
ಇದಕ್ಕಾಗಿ ನಮ್ಮಲ್ಲಿರಬೇಕಾದ್ದು ತಾಳ್ಮೆ; ಹೊಂದಿಕೊಳ್ಳುವ-ಹೊಂದಿಕೊಳ್ಳೋ ಪ್ರಯತ್ನಗಳಿಗೆ ಒಗ್ಗಿಕೊಳ್ಳುವ ತಾಳ್ಮೆ. ಆದರದೇ ಈಗಿನ ಜೀವನ ಶೈಲಿಯಲ್ಲಿ ಸಾಧಿಸಬೇಕ್ಕಾದ್ದಾಗಿಬಿಟ್ಟಿದೆ.

ಸರಳವಾಗಿ ಕಂಡುಕೊಂಡ ವಿಧಾನ; ಏನೇ ಕಳೆದರೂ ಮತ್ತೂ ಉಳಿದಿದೆ ಈ ಜೀವನ. ಹುಟ್ಟಿದಂದಿನಿಂದ ಸಾಧಿಸಿಕೊಂಡು ಬಂದ 'ಈ ಜೀವನ', ಯಾವ ಯಾವುದೋ ಕಾರಣಗಳಿಗೆ ಮುದುಡಿಸಬಾರದು.

ಹುಟ್ಟುವಾಗ ತಾಯಿ, ಬೆಳೆಯುವಾಗ ತಂದೆ-ತಾಯಿ, ಶಿಕ್ಷಕರೂ, ಸುತ್ತ ಮುತ್ತಲ ಸ್ನೇಹಿತರೂ ಮತ್ತೂ ಈ ಸಮಾಜ ಕಷ್ಟವಾದರೂ ನಮ್ಮನ್ನು ನಮ್ಮಂತೆ ಸಹಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ; ಕೆಲ ಹಂತದವರೆಗೂ. ಹೀಗಿರುವಾಗ ನಾವೂ ಅವರೊಟ್ಟಿಗೆ ಬೆಳೆಯಲು ಬೆರೆಯಲು ತುಸು ಶ್ರಮಪಡುತ್ತೇವೆಂದರೆ ಸರಿಯೇ, ಅದು ಅಗತ್ಯವೂ ಕೂಡ. ಎಲ್ಲರೂ ನನ್ನಂತಿರಲಿ ಎನ್ನುವ ಮುನ್ನ ನಾವು ಎಲ್ಲರಂತಿರಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸೋಣ. ಅನುಯಾಯಿಯಾಗಲ್ಲ; ಅನುಬಂಧಗಳಲೊಂದಾಗಿ. ಪರಿಸರಕ್ಕೆ ಹೊಂದಿಕೊಂಡ ಜೀವಿಗಳಷ್ಟೇ ಉಳಿದು ಮಿಕ್ಕಂತೆ ನಶಿಸಿ ಹೋದ ಥಿಯರಿಗಳನ್ನು ಜೀವ ವಿಙ್ಞಾನದಲ್ಲಿ ನೆನೆವಂತೆ ನಾವೂ ಹೊಂದಾಣಿಕೆಯ ಮಂತ್ರ ಜಪಿಸೋಣವೆ?

ಹೊಂದಿಕೆಯೇ ಜೀವನ!!

26/05/2014