ಮನದ ಮಾತು

"ಹೌದು ನಮಗೆ ಒಂಟಿತನ", ಅಂತ ಬಹುಶಃ ಯಾರೂ ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ ಎನ್ನುವುದು ನನ್ನ ಭಾವ.
ಹಾಗೇನಾದರೂ ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡರೆ ಅದು ಒಂದು ರೀತಿ 'ಮಂಡಿಯೂರಿ ಶರಣಾದಂತೆ' ಎಂದು ಅನಿಸುತ್ತದೆ.
ಮುಂದಿನ ಸನ್ನಿವೇಶದಲ್ಲಿ ಎದುರಿನವರು ಹೇಗೆ ಬೇಕಾದರೂ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯಿಸಬಹುದು, ಸಹಿಸಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ.
ನಿಂದಿಸಿದರೂ,, ಹೀಯಾಳಿಸಿದರೂ, ಪ್ರೀತಿಸಿದರೂ,,,
ಆದರೇ ಯಾವಾಗಲೂ ನಮಗೆ ಹೆಚ್ಚು ನಕಾರತ್ಮಕ ಯೋಚನೆಗಳೇ ಮೊದಲು ಬರುವುದು,,,
ಹಾಗೇನಾದರೂ ಯಾರಾದರೂ ನಮ್ಮ ಮುಂದೆ ತಮ್ಮ ಒಂಟಿತನವನ್ನು ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡಿದ್ದೇ ಆದಲ್ಲಿ,,,

,,,,,,,,ಅದು ಗ್ರೇಟ್!!!   :-)