ಕವನ

ಮೂಗಿಯ ಮೌನ

ಮೂಗಿಯ ಮೌನ,
ಹೇಳಲೆಷ್ಟು ಚೆನ್ನ
ಅರಗಿಸಿಕೊಳ್ಳಲಾರದ
ಆಂತರ್ಯ,,
ಭೂಗರ್ಭದ
ಸಿಡಿದ ಜ್ವಾಲೆ
ಉಕ್ಕದು,,
ತಟಸ್ಥವಾಗದು
ನಿಗಿನಿಗಿ ಉರಿವ ಕೆಂಡ
ಆಗಾಗ ತಣ್ಣನೆಯ ಬೂದಿ,,

ಮೇಲೆಷ್ಟೋ
ಹಸುರ ಹುಸಿಯಾಗಿ
ಹೊದ್ದರೂ
ಗಾಳಿಯಾಡದೇ ಭಗ್ಗನೇ
ಹೊತ್ತಿ ಉರಿವ ಒಡಲು
ತಲೆಯ
ಹಳೆಯ
ಪಳೆಯುಳಿಕೆಗಳ
ಕೆರಳುವಿಕೆ,,

ನಾಟಕವೆಂದರೂ ಜೀವನವೆಂದರೂ
ನಟಿಸಬೇಕು ಜೀವಿಸಬೇಕು,,
ದೌರ್ಬಲ್ಯಗಳನೇ ಎಳೆದಾಡಿ
ಉಸಿರಡಗಿಸೋ ಸಮಾಜಕೆ
ಪ್ರತಿಯಾಗಿ ನಿಲ್ಲಲಾಗದ
ಮೂಗಿಯ ಮೌನ
ಒಡೆಯುವುದೆಂದೋ,,

07/05/2014