ಕವನ

ಹೆಜ್ಜೆ ಗೆಜ್ಜೆಗಳ ಪರಿವಿಲ್ಲದೆ

ನಲಿದಿದ್ದೆ

ಪುಳಕದೊಳು ಕುಣಿದ

ನವಿಲಂತೆ

ಕೆದರಿ ಉದುರಿ ಹೋದ ಗರಿಗಳ

ಯಾರೋ ಹೆಕ್ಕಿ ತಂದಂತೆ

ನಾ ಸಾಗಿದ ದಾರಿ ಕಂಡು ಹಿಡಿದ

ಆ ಮನಕೆ ನಾ ಬೆಚ್ಚಿ ನಾಚಿದಂತೆ

ಈ ಕ್ಷಣಗಳ

ಸಂತಸದ ಮಜಲುಗಳ

ಬಿಚ್ಚಿಡಲಾರದ

ಬಿಂಕ

ಕಳೆದು ಹೋದ ಹೊತ್ತು

ಕೂಡಿ ಕಳೆಯಲಾರದ

ಒಡೆದ ಮುತ್ತು

ಮನಸಿದೆ ; ಮಸಣವೂ

ನಡುದಾರಿಯ ಉಸಿರೂ

ಮುಚ್ಚಿಟ್ಟ ಕನಸೊಳು

ಯಾರೋ ಇಣುಕಿ ನೋಡಿದಂತೆ

ಒಂದೇ ಮುಜುಗರ!

03/01/2015