ಕವನ

ನನ್ನ ಮಾತುಗಳು

ಈಗೀಗ ನನ್ನ ಮಾತುಗಳು

ನೋವುಗಳ ಮುಚ್ಚಿಡದು

ಫ್ರತಿಭಟಿಸುವ ಹೊಂಚು

ನಾನು ನನ್ನಂತಿಲ್ಲವೆನಿಸಿದೆ

ತೇವವಾರಿದ ಮರದ ಎಲೆಯಂತೆ ಒರಟು!

ಬೀಗವಿಲ್ಲದ ಬಾಗಿಲೊಂದು

ಬಡಿದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿತ್ತು

ಬೀಗವಿಲ್ಲ; ಬಾಯಿಯೂ ಇಲ್ಲ

ನನಗೆ

ಕೇಳಿ ಕೇಳಿ ಕಿವುಡಾದೆನೊ ಇಲ್ಲ

ಮೂಗಿಯೋ

ಅಂತು ನನಗೆ ಮಾತಿನ ರೂಢಿಯಿಲ್ಲ

ಕಟ್ಟೆಯೊಡೆದಂತೆ ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ

ಉಕ್ಕಿಬಿಡುವ ಹತಾಶೆ-ನೋವುಗಳು

ಬಹು ತೀಕ್ಷ್ಣವಾಗಿ

ಹೊರ ಬೀಳೊ ನನ್ನಯ ಮಾತುಗಳು!

ಆ ಚೂರಿಯಂತ ನನ್ನ ರೀತಿಗೆ

ನಾನೇ ನೋಯುತ್ತಲಿರುವೆ

ಅದರ ಮತ್ತೊಂದು ತುದಿಯೂ ಮೊನಚೇ

ನನ್ನೊಳಗೆ!

ತೇವವಾರಿದ ಎಲೆಯು ಒರಟೇ,

ಹಸಿರು ಕಳೆದುಕೊಂಡ ನೋವಿನ ಊಟೆ

ಮುದುಡದ ಆಕಾರವದು ಕುರುಚಲೇ

ತಾಗಿದರೆ ಮುರಿದು ಉದುರುವುದು

07/02/2015