Saturday, 6 September 2014

ಕವನ

ಕ್ಷಮೆ,,,,,


ಕ್ಷಮಿಸಿಬಿಡಬೇಕು ಅವರೆಲ್ಲರನೂ
ಚೂರಿ ಹಾಕದೆ ಕತ್ತು ಹಿಸುಕದೆ
ಜೀವವಿದ್ದೂ ಇಲ್ಲವಾಗಿಸಿ
ಒಳಗೊಳಗೇ ಒಸರೋ ರಕ್ತಕೆ
ಮದ್ದು ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲಾಗದೆ 
ಕಂಬಗಳಂತೆ ನಮ್ಮ ನಿಲ್ಲಿಸಿದ 
ಆ ಅಷ್ಟೂ ಜನರನ್ನು,,
ಕ್ಷಮಿಸಿಬಿಡಬೇಕು,,

ಹೌದು ಕ್ಷಮಿಸಿಬಿಡಬೇಕು
ನಮ್ಮೊಳಗಿನ ಮೃದುತ್ವ ಕಳೆದು
ಕಲ್ಲೊಂದು ಜೀವ ತಳೆದು
ದಿನ ಬೆಳಗಾಗುತ್ತಲೆ
ಕಣ್ಣೀರ ಇಂಗಿಸಿ ನಿಂತ
ನಮ್ಮದೇ ಮುಖವು 
ಭಾವಗಳ ಗೆರೆಗಳಳಿಸಿ
ನಗುವನ್ನೊಂದು ಚಿನ್ಹೆ ಮಾಡಲು
ಕಲಿಸಿದ ಆ ಎಲ್ಲಾ ಜನರನೂ
ಕ್ಷಮಿಸಿಬಿಡಬೇಕು,,,

ಕ್ಷಮಿಸಿಬಿಡಬೇಕು
ಹೆಜ್ಜೆ ಹೆಜ್ಜೆಗೂ ಕಾಲೆಳೆದ
ಇದ್ದ ಇರದ ಸುಳ್ಳ ಸೃಷ್ಠಿ ಮಾಡಿ
ಹೊರಗೆಳೆದ ನಮ್ಮ ವಿನೂತನ ಶಕ್ತಿಗಾಗಿ
ನಮ್ಮ ನಾವೇ ಹೆಮ್ಮೆಯ ಸವಾಲುಗಾರರಾಗಿ
ಕಾಣೊ ಅವಕಾಶಗಳ ನೀಡಿದ ಜನರನು
ಕ್ಷಮಿಸಿ ಹಾರೈಸಿ ಬಿಟ್ಟುಬಿಡಬೇಕು,,
ಬೇಕೆಂದರೂ ಸುಳಿವು ಸಿಗದಂತೆ
ಪ್ರೀತಿಯನು ದ್ವೇಷಿಸಿದ ಅವರಿಂದ
ದೂರ ದೂರ ನೆಡೆದು,,,

01/09/2014

No comments:

Post a Comment