ಕವನ

ಕೆಂಪು ಕುಂಡ

ದನಿಯೆತ್ತದ ಹೊರತು

ಉಸಿರಿದ್ದ ಪರಿವೆಯೇ ಇಲ್ಲದಂತೆ

ಉಸಿರಾಡಿದ ಕ್ರೂರತೆ

ತಗ್ಗಬೇಕಾಗಿ ಏದುಸಿರ ಕೂಗು

ಇದು ಇಂದು ನೆನ್ನೆಯದಲ್ಲ

ಉಸಿರಿದ್ದ ಕಾರಣ

ಉಸಿರು ತಾಗಿ ಹೋದ ಕಾರಣ

ಕಿಚ್ಚು ಹೊತ್ತಿ ಹಬ್ಬುತ 

ಸದ್ದಡಗಲಿ ಏರಿ ನಿಂತ ಅಮಾನವೀಯತೆ...!

ಕಾಯ್ವ ಕೈ ಕಾಡುವ ಕೈ

ಹೊತ್ತಿನ ತುತ್ತ ನೆಚ್ಚಿ ಗೆಯ್ವ ಕೈ

ಕತ್ತರಿಸಿದ ಬೆರಳುಗಳು

ಒಂದಾಗಿ ಬಿತ್ತಿದ ನೆಲವದು

ಕೊಯ್ಲಿನೊಳು ಕೊಂದುಬಿಟ್ಟ 

ಬದುಕು ನಂಬಿಕೆ ವಿಶ್ವಾಸಗಳು

ಆ ಮಣ್ಣಿನ ಗದ್ದೆ ಈಗ ಕೆಂಪು ಕುಂಡ... !

05/08/2015